آدم‌ها تو خلوت خودشان پیر می‌شوند. دشمن زبان نفهمی است این خلوت. می‌بنددت به رگبار فکر و خیال. قار و قور شکم نیست که دو لقمه بریزی تویش و خفه‌اش کنی. سردرد نیست که