بیست سالی میشود که بین محصولات دعوا انداخته و آنها را سه دسته کردهاند. دسته
اول که خیلی وقت است فاتحه لازم شدهاند "ارگانیکها" هستند! محصولات تر
و تمیزی که امروزه فقط روی کتیبهها نامی از آنها دیده میشود. دسته دوم محصولاتی
هستند که سم و کود نقش اولیاء را برای آنها بازی میکنند و این محصولات خیلی به
اولیاء خود شبیه هستند. در دسته سوم تراریختهها جای میگیرند. عدهای باعث شدهاند
گیاهان بویی از گیاهیت و حیوانات بویی از حیوانیت نبرند و حاصلش تراریخته شده است.
برای مثال ژن خوک به مرغ تزریق کردهاند و موجود جدید نه بویی از خوکیت برده و نه
از مرغیت!
طبیعی است وقتی محصولات به سه دسته تقسیم میشوند، مصرف کنندگان آنها هم باید به سه گونه تقسیم شوند تا قانون طبیعت به هم نخورد. گونه اول مردم کوچه بازار هستند کسانی که به ناچار تراریخته مصرف میکنند. گونه دوم مخالفان تراریخته هستند. آنها هم به ناچار تراریخته مصرف میکنند. گونه سوم موافقان تراریخته هستند که البته آنها هم به ناچار تراریخته مصرف میکنند.
تا اینجا این دسته بندی از بیخ اشتباه بود و همه در گونه تراریخته خوران جای گرفتیم. اما در این بین تفاوتهایی وجود دارد. مخالفان میگویند که با یک برچسب میتوان دست کم به گونه خودشان و گونه کوچه بازاریها این اختیار را داد تا خودشان انتخاب کنند که تراریخته خور به حساب بیایند یا خیر. اما مخالفان فقط به خودشان توجه دارند و چشم دیدن این اتحاد در تراریخته خوردن را ندارند. آنها نمیدانند اگر تراریختهها برچسب دار شوند چه مشکلاتی به بار میآید. در زیر تعدادی از این مشکلات را میخوانیم:
1.با برچسب زدن، همه از اثرات این محصول بر خود و هفت نسل قبل و بعدشان با خببر میشوند. آن وقت است که دیگر کسی تراریخته نمیخورد و مریضی منقرض میشود. مریض که نباشد بیمارستانها خلوت، جامعه پزشکی بیکار و گورکنها هم کندنهایشان بیهوده میشود.
2.از آنجایی که برچسب ما را در فکر درد و مرضهای بعدش غرق میکند، با دل و جان غذا خوردن را از ما میگیرد. آن وقت است که اصطلاح «نوش جونت» و «گوشت بشه به تنت» بیمعنی میشود و ما نمیدانیم بعد از غذا چه بگوییم و مشکلات فرهنگی زیاد میشود.
3.با برچسب فروشگاهها چون بیشتر اجناسشان تراریخته است، ورشکسته میشوند و باید تخته کنند. در نتیجه دیگر محصولات سالم مانند آدامس خرسی هم در دسترس نخواهند بود. آن وقت است که موقع استرس، آدامسی برای جویدن پیدا نمیشود و جامعه را استرسیهای لاعلاج قبضه میکنند.
4.کسی به فکر آمار بیکاران هست؟! با برچسب زدن، تراریختهها به فروش نخواهند رفت. در نتیجه گونی گونی دلال تراریخته و وارد کننده به جامعه بیکاران اضافه میشود. آقای مخالف آن موقع شما جواب جامعه بیکاران را میدهی؟!
مخالفان عزیز لطفا در انتفادهایتان موارد بالا را هم در نظر بگیرید. برای کشور مشکل تراشی نکنید. مسئولان با تراریخته خوردن مردم زندگی میکنند. پس بیخیال شوید و این آرامش را از جامعه نگیرید.
منتشر شده در خبرگزاری تسنیم