در گوشه‌ای از #اعتراضات، چند نفری دارند علیه ایران شعار میدهند و کسی هم با موبایل از شعارهای مرگ دارشان فیلم می‌گیرد. شعارها که تمام می‌شود فیلم را که حامل پیامی روشن برای ایرانی‌های عاشق خون خدا است، در فضایِ دهکده‌یِ مجازیِ جهانی رها میکند. پیام تلخ است و سیاه و پر از چرک و کینه و نفرت دنیاپرستان.
پیام از بین الحرمین می‌گذرد می‌رسد به #عمود1407 عمودها یک به یک، مثل تیر به قلب سیاهش فرو می‌روند. می‌رسد به #نجف و به سمت ایران حرکت میکند. خودش را می‌رساند به مرز. چند تکه می‌شود و از شلمچه، خرمشهر و فاو و کوه‌های کردستان می‌گذرد. آنتن‌هایی که بر سر شهروندانِ ایرانیِ دهکده جهانی نصب است، پیام را دریافت میکند. ایرانی‌ها دارند خود را برای بر هم زدن آرامش زمین و زمان آماده می‌کنند. برای رفتن به سمت قبله عشق. پیام را در ذهن حلاجی می‌کنند. در تعارض کامل با عشق است. اما تلخ نیست برایشان. گویی سالیان پیش تلخی‌اش را در #کربلا و #کوفه و #شلمچه و #خرمشهر و... گرفته‌اند. عاشقان امام می‌دانند که #عاشورا هنوز شب نشده است.
در ایران دست به دست می‌شود. پیام در مملکتی که به قول شهید آوینی مردمش شهروندانِ مطیعی برای دهکده جهانی نیستند، ذلیل و آواره می‌شود، خنثی‌تر از خنثی می‌شود.
مهدی پیرهادی
